In het kader van dierendag blikken we terug naar dit prachtige onderstaande interview met Johan Derksen over zijn hond Cuby. Johan stond als 'Beroemde Baas' met een groot interview in de eerste editie van Lief Dier 2023, een magazine van Pets Place. Daarin vertelt Johan uitgebreid over de liefde van hem en zijn vrouw voor hond Cuby, met daarbij een aantal prachtige foto's.In huize Derksen draait echt alles om Cuby: "Ja, ik geef het meteen toe: wij zijn een maniakaal gezin," aldus Johan. "De kinderen zijn de deur uit, en nu hebben we sinds acht jaar een hond. Sindsdien doen we rare dingen, die mensen zonder hond niet begrijpen. Alles staat in het teken van hem. Zo zijn we nooit meer op vakantie geweest, terwijl we voor de komst van Cuby een paar keer per jaar naar Amerika gingen. We vinden het zielig voor de hond om hem achter te laten. Bovendien zijn wij de enigen in Nederland die er niet in slagen om een geschikte kennel te vinden. Dat is natuurlijk belachelijk, want er zijn kennels genoeg."Johan, samen met zijn vrouw woonachtig in Grolloo, vertelt dat ze het huis waarin ze wonen eigenlijk hebben gekocht voor Cuby: "Hier heb ik op honderd meter afstand alle staatsbossen van Nederland om me heen. Er zit ook een grote tuin bij. Daar heb ik een schutting omheen laten bouwen, zodat hij de hele dag los kan lopen. Ik heb ook een auto voor hem gekocht, waar hij een ruime plek heeft, met een hek ervoor. Ja, we leven hier echt voor de hond."Tekst gaat verder onder de foto's.Cuby, een kruising tussen een labradoodle en een koningspoedel, is vernoemd naar de Drentse Harry Muskee, zanger van de bluesband Cuby & the Blizzards.Cuby slaapt zelfs bij Johan en zijn vrouw in bed: "Hij is erg bang voor onweer. De eerste keer toen we daarachter kwamen, stond hij naast ons bed te hijgen en hyperventileren. Als het dan vier uur ’s nachts is, wil je slapen. Dus toen maakten wij de fout om te zeggen: ‘Nou, kom maar op bed dan.’ De volgende dag lag hij er weer bij... Sindsdien slaapt hij elke dag tussen ons in. We hebben zelfs een breder bed aangeschaft, omdat wij op het randje lagen en geen oog dichtdeden.""Als ik met mijn vrouw ’s avonds een film kijk die hem te lang duurt, gaat hij alvast naar bed," vervolgt Johan. "Ja, hij ligt er regelmatig een uur eerder in dan wij. Mijn chauffeur, een zangeres, die me vaak naar de tv-studio in Hilversum rijdt, is net zo gek op haar hond. Die slaapt ook bij haar in bed. Als zij naar een optreden moet, passen wij op die hond. Dan liggen er ’s avonds twee honden op mijn plek in bed. Daar is geen bed breed genoeg voor. Ik lig dan de hele nacht op de rand van het bed in de kou. Dat is een verschrikking, ik kom dan gebroken uit bed de volgende ochtend. Maar goed, als je die beesten lekker ziet liggen ’s nachts, dan vind ik dat zo prachtig. Ik denk dat mensen die geen hond hebben het heel vies vinden."Tekst gaat verder onder de foto's.Johan en zijn vrouw proberen Cuby zo min mogelijk alleen te laten: "Hij is weleens een uurtje alleen, maar mijn vrouw en ik proberen dat zoveel mogelijk te voorkomen. Ik zit niet lekker op een terras als ik weet dat de hond alleen thuis is. Natuurlijk heb ik het druk. Overdag maak ik een uur radio voor Veronica en ’s avonds ga ik naar Hilversum voor Vandaag Inside. Maar elke ochtend trek ik er met Cuby op uit.""Ik sta altijd om acht uur op, en dan laat ik hem meteen even plassen en poepen hier in de buurt. Dan geef ik hem eten. Dat moet eerst een uurtje zakken, anders kan hij daar last van krijgen. Vervolgens gaan we samen naar het bos. Daar kan hij rennen en spelen met andere honden. Want hij heeft ook een sociaal leven. Hij pikt tijdens wandelingen ook meteen de mensen eruit die hondenkoekjes in hun zak hebben. Ik heb zelf ook altijd koekjes bij me, hoor. Mijn vrouw zegt altijd: je moet ’m niet zoveel hondenkoekjes geven. Maar ja, ze weet niet dat ik tien vaste klanten heb in het bos."Tekst gaat verder onder de foto's.Af en toe verlangt Johan naar een hond die wat beter luistert: "Als ik in het bos loop en Cuby ruikt wild, dan is hij weg. Dan kun je roepen wat je wilt. En dat vind ik best vervelend, want dan loop ik weer in dat bos te zoeken. Uiteindelijk vindt hij me wel weer, maar ik heb een paar keer meegemaakt dat ik heel ver moest lopen voordat ik ’m weer had. Hij loopt dan zo gefixeerd met zijn neus op de grond. Het stikt hier ook van het wild. En je moet hier toch oppassen voor wolven. De boeren in de omgeving klagen steen en been, omdat wolven ’s nachts hun schapen verscheuren. En Cuby lijkt ook een beetje op een schaap...""Ik kan hem ook nooit los laten lopen in de bebouwde kom. Want als hij een kat ziet, dan schiet hij erachteraan. En we hebben hier ook eekhoorns. Als hij die in zijn vizier krijgt, breekt hij bijna door het glas van de woonkamer. Mijn vrouw heeft alle cursussen gedaan bij Martin Gaus. We zijn ook een keer op zijn hoofdkantoor geweest. Wij dachten dat Cuby niet wilde luisteren. Maar zo’n meisje dat daar die honden begeleidt, kwam er na een paar testen al snel achter dat hij alles deed wat ze zei. Dus toen kwam Martin Gaus tot de conclusie dat het niet aan de hond lag, maar aan ons," concludeert Johan.Interview: Marjo van LijsselFoto's: Anouk de KleermaekerArt director: Gabrielle de Vries
