Johan greep in bij Emile Schelvis: 'Wie denk jij nou dat je bent?!'

In het programma Met het Bord op Schoot van RTV Drenthe vertelt Johan als zijn leven als journalist. Hij stoorde zich aan de kloof tussen het westen en de provincie, vertelt hij, en greep daarom eens hard in bij Emile Schelvis.

Johan merkte dat er sprake was van een medikloof tussen het westen en de rest van Nederland: 'Ik ben begonnen als jongste bediende, want ik was het boertje, want ik had bij Veendam gespeeld. Als je bij Veendam hebt gespeeld, ik heb er maar twee jaar gespeeld, dan ben je in het westen voor altijd een boer. Maar ik vind dat vooroordeel stuitend. Ik kwam op een redactie met Hagenezen en Rotterdammers, en die hadden een soort superioriteitsgevoel. Het was een straf voor die mensen als ze in de provincie moesten.'

De analist van Veronica Inside heeft zich daar altijd aan gestoord: 'En ik weet nog wel toen ik hoofdredacteur was, toen heb ik nog wel eens ingegrepen. Emile Schelvis schreef toen: 'In het verrassend gezellige centrum van Enschede, waar prachtige Grand Café's zijn…' Toen heb ik gezegd: 'Joh, wie denk jij nou dat je bent?! Om even te constateren dat ze in Enschede prachtige Grand Café's hebben? Denk je dat dat achtergebleven gebied is ofzo? Denk je dat je in Rotterdam alleen Grand Café's hebt?' Want zo stelden ze zich op, hè. Dan zou je ze toch een schop geven?'

Later is Johan daar wat in doorgeslagen, vertelt hij: 'Toen heb ik allemaal Drenten aangetrokken. Toen had ik ze uit alle hoeken van Drenthe, toen was Drents de voertaal bij ons op de redactie.'

Johan heeft genoten van zijn leven als journalist: 'Dat is een prachtig vrij leven. Je wordt er iedere week op uitgestuurd: 'maak maar een mooi verhaal' of 'maak maar een mooie reportage voor de tv.' Je kunt je creatief uitleven. Ik was altijd witheet als gasten dan een plichtmatig stukje inleverden. Dat noemde ik altijd 'do re mi fa sol, alweer een blaadje vol.' Vroeger, ik ben nog begonnen op een typmachine, dan had je zo'n wit vel papier, en dan kreeg je de kans om daar wat op te zetten. Zet er dan ook wat op! En als ik een column tikte, lag toch minstens half Nederland daar wakker van, een paar dagen. Dan had ik mijn doel weer bereikt. Je moet prikkelend zijn, je moet ook somebody willen zijn.'

'Ik heb een jaar of dertig columns gemaakt. Je had mensen die het prachtig vonden en er waren mensen die het walgelijk vonden. Maar dat is niet erg, want als ze het walgelijk vinden, lezen ze het toch. Columnisten waar ik een bloedhekel aan heb, die lees ik in de krant. Dan kun je je lekker ergeren,' concludeert Johan.

Bekijk de aflevering van Met het Bord op Schoot van RTV Drenthe hier.