'Ik zou die Wereldbeker zo inruilen voor die verloren finale van de Champions League'

Als je Edwin van der Sar naar zijn mooiste herinnering over de wereldbekerfinale van 25 jaar geleden tussen Ajax en het Braziliaanse Gremio vraagt, dan hoeft hij niet lang na te denken. "Dan is dat toch wel die bokaal zelf", antwoordt hij. "Die mooie grote ronde bol op vier stevige pilaren. Iconisch, heel mooi."

Het is zaterdag op de dag van FC Emmen - Ajax exact 25 jaar geleden dat de huidige directeur van Ajax de beroemde trofee in Tokio boven zijn hoofd mocht tillen. In Nederland was het toen dinsdag tegen de klok van enen. Het openbare leven lag even stil, zeker in Amsterdam en omstreken. Leerlingen zaten op school voor een groot televisiescherm en veel fabrieken waren dicht toen aanvoerder Danny Blind en doelman Van der Sar de hoofdrol opeisten in een strafschoppenserie van een eindstrijd zonder treffers.

"Het was mijn eerste grote strafschoppenserie", weet Van der Sar. "Ik stopte een penalty en had het geluk dat ze er nog één op de lat schoten. Danny benutte de beslissende pingel, na een finale waarop geen van onze spelers trots was. Dat lag zeker niet aan Louis van Gaal, want die had ons zoals altijd uitstekend voorbereid. Hij wist alles over iedere Braziliaan. Maar het tijdsverschil heeft ons daar wel opgebroken. We speelden niet echt zoals Cruijff zou willen."

Zes dagen voor de wereldbekerfinale vernederde Ajax nog Real Madrid (0-2) in een wedstrijd die zomaar in 0-5 had kunnen eindigen. "En Gremio was al weken voor de finale in Japan om te wennen aan die tijdzone daar. In Zuid-Amerika heeft de Wereldbeker toch meer aanzien", denkt Van der Sar. "Begrijp me niet verkeerd, voor ons was het een ongelooflijk half jaar met de Wereldbeker, Champions League, de Europese Supercup en de landstitel. Maar ik zou die Wereldbeker zo willen inruilen voor die verloren finale van de Champions League in 1996. Als kind wilde je de Champions League winnen. Het liefst met Ajax, maar dat leek lang onmogelijk."

Spelers, trainers, bestuursleden en meegereisde supporters vierden de tweede Wereldbeker uit de clubgeschiedenis uitgebreid in Tokio. "Velen van ons vielen daarom meteen in slaap in het vliegtuig", vertelt Van der Sar. "Ze hadden niet door dat we na zo'n zes uur vliegen niet over Siberië mochten omdat we de juiste papieren misten. We hadden ook niet voldoende kerosine om een andere route te nemen. Dus landden we weer in Tokio. De jongens die toen wakker schrokken, dachten dat ze al op Schiphol waren."

De inmiddels 50-jarige Van der Sar slaapt slecht in vliegtuigen en dat is de reden dat hij de huldiging op het Museumplein voor ruim 100.000 uitzinnige fans niet helemaal helder meer op zijn netvlies heeft staan. De speech van Van Gaal (we zijn niet alleen de beste van Amsterdam, maar ook van Eindhoven, Rotterdam, Nederland, Europa en de hele wereld) zal hij nooit meer vergeten. "Maar verder stond ik wat te hossen met een enorme jetlag. Ik zag laatst pas op een filmpje dat een kleine Daley Blind naast zijn vader op het podium stond."

Blind junior staat zaterdagavond met Ajax op het veld in Emmen. "Ik neem daar met Overmars plaats op de tribune en Winston Bogarde en Reiziger zullen op de bank zitten. We zijn nog steeds druk met Ajax, net als commissaris Danny Blind en Ronald de Boer die jeugdtrainer is en PR-zaken doet. Nee, het is niet zo dat we Patrick, Edgar en Clarence en al die anderen bellen om die Wereldbeker zaterdag nog eens te vieren. Maar het was wel heel bijzonder en alweer een kwart eeuw geleden. Waar blijft de tijd?"