Ajax heeft afscheid genomen van Hakim Ziyech, die deze zomer naar Chelsea vertrekt. De Amsterdammers deden dat op bijzondere wijze door met Ziyech in het Tuschinski theater terug te blikken op zijn Ajax-tijd. De spelmaker nam plaats op stoel 22, tevens zijn rugnummer, en zag zijn hoogte- en dieptepunten voorbijkomen.De transfer van Ziyech naar Ajax vond bijna geen doorgang. 'Het ging bijna mis. Ik kreeg de berichten destijds ook mee dat ze me niet meer gingen halen. Toen besloot ik ook verder te kijken. Ik had op een gegeven moment een streep gezet door Ajax. Toen ze mijn zaakwaarnemer alsnog hadden gecontact zei ik gelijk tegen hem dat hij andere clubs mocht afbellen. Uiteindelijk is het goed gekomen en een mooi verhaal geworden.'De Marokkaans international zag zijn vriend Abdelhak Nouri in 2017 tijdens een oefenwedstrijd in elkaar zakken. 'Ik moet je ook heel eerlijk zeggen dat het mij ook echt niet boeide dat PSV dat jaar kampioen werd', vervolgt Ziyech. 'Natuurlijk zijn de belangen groot. Maar het leven buiten het voetbal is ook heel belangrijk. Ik heb op persoonlijk vlak al veel meegemaakt en ik kan gebeurtenissen inschalen van 1 tot 3. Een kampioenschap in zo’n seizoen mislopen plaats ik dan in 1. In het leven zijn er belangrijkere dingen.'Ziyech behaalde met Ajax de finale van de Europa League en de halve finale van de Champions League, waarin het in de slotfase misging tegen Tottenham Hotspur. 'Die avond kon ik ook niet slapen. Ik heb tot 8 uur ‘s ochtends wakker gelegen. Vervolgens was ik 2 dagen ziek en trainde ik niet mee. Ik weet wel dat ik als persoon sterker ga worden van deze tegenslagen. Maar die laatste seconden… Ik denk dat het thuisduel met Tottenham ook nog eens 1 van mijn beste wedstrijden ooit voor Ajax was. Dat maakt het extra zuur. Ik denk namelijk echt dat wij Liverpool hadden kunnen verslaan in de finale.'De relatie tussen de Marokkaan en het publiek van Ajax ging niet altijd over rozen. 'Uiteindelijk heb ik de waardering wel gekregen en heb ik de situatie op eigen kracht omgedraaid. Waar je ook speelt, je wil altijd door de voordeur naar buiten. Ik denk dat dit wel het geval is.'In een videoboodschap nemen teamgenoten en bekenden van Ziyech afscheid van hem en wensen hem veel succes. Toen zijn moeder plotseling op het theaterdoek verscheen, stroomden de tranen bij de Ajacied over zijn wangen. 'Je weet altijd voor wie je het doet. Ze is een trotse vrouw. Wetende wat voor een zwaar leven zij heeft gehad: op jonge leeftijd naar Nederland gekomen, 9 kinderen opgevoed en vroeg haar man verloren. Dan sta je er alleen voor. Ik voetbal omdat ik het leuk vind, maar ook voor haar. Door haar sta ik hier', zegt Ziyech snikkend.'Ik kijk terug met een warm en trots gevoel. Heb me hier altijd thuis gevoeld. Dat is denk ik het belangrijkste', sluit Ziyech af.Ook NOS Sport nam laatst met een mooi eerbetoon afscheid van Ziyech.Johan weet het zeker: 'Ziyech gaat schitteren in Engeland'
