Johan Derksen siert de cover van de nieuwe Bicycling, en vertelt in gesprek met het blad over zijn liefde voor de wielersport. De liefde van Johan voor de fiets ontstond in zijn jeugdjaren in de Betuwe. Als tiener bezocht hij de plaatselijke wielerrondes. ‘Alle katholieke dorpen hadden een eigen ronde. De plaatselijke bevolking liep uit voor de wielrenners. Ook ik bezocht al die wedstrijden. Ik vond het fascinerend om die renners voorbij te zien razen.’Tegenwoordig klimt de analist ook regelmatig zelf op de racefiets. ‘Het streven is om elke dag te fietsen. Daar ben ik mee begonnen toen mijn achillespezen het niet meer toelieten om te hardlopen. Vijftien jaar geleden bedacht ik om te gaan fietsen. Ik begon op een tweedehands Batavus. Ik kreeg al snel de smaak te pakken. Ik kocht een duurdere fiets en hees me in echte wielerkleding. Het werd een echte verslaving.’Johan heeft grote bewondering voor Mathieu van der Poel, zo vertelt hij aan Bicycling. ‘Op de weg is hij een fenomeen. Hij beseft niet hoe groot hij kan worden. Zijn vader Adrie moet hem alleen uit zijn hoofd praten dat hij ook in de modder fietst en op een mountainbike kruipt. Je kunt eenvoudigweg niet de beste zijn op drie onderdelen.’De analist zegt ook graag naar Tom Dumoulin te kijken. De wielrenner veroverde deze week de zilveren plak op de individuele tijdrit van de Spelen in Tokio, nadat hij in januari overtraind en met mentale problemen besloot zijn carrière voor onbepaalde tijd stil te leggen. Die inzinking van Dumoulin verbaasde Johan echter niet. ‘Dumoulin is een rechtenstudent die toevallig hard kan fietsen. Hij relativeert te veel. In dat primitieve peloton dat louter gefixeerd is op winnen, voelt hij zich niet thuis.’De renner heeft dan ook een blokkade, meent de besnorde analist. ‘Als het erop aankomt, heeft hij niet de echte power en de wil om tot het gaatje te gaan. Op basis van zijn toevallig aanwezige kwaliteiten wint hij wedstrijden. Voor hem is het geen droom om tot in de lengte van jaren wielrenner te zijn. Maar’, zegt Johan… ’Het lijkt me overigens wel een heel sympathieke jongen. Als mijn dochter met hem thuis zou komen, dan gaat meteen de vlag uit.’Lees het hele interview met Johan in de nieuwe Bicycling.
