'Als ik naar Johan, Gijp en Wilfred ga, zie ik dat tegenwoordig als een leuk uitje'

In een uitgebreid interview in het AD vertelt Hans Kraay jr. over zijn onzekerheid tijdens de coronacrisis, zijn vrouw Sofie, de passie voor zijn werk en het plezier dat hij beleeft bij Veronica Inside: 'Als ik naar Johan, Gijp en Wilfred ga, zie ik dat tegenwoordig als een leuk uitje.'

De voetballoze periode in de eerste helft van dit jaar was moeilijk voor Hans. 'Man, ik was niet te genieten. Mensen denken misschien dat ik altijd gezellig ben, maar toen niet, hoor. Na een tijdje zei Sofie het tegen me: 'Hans, nú normaal doen hoor!' Had ik weer de hele ochtend als een klein kind zitten mopperen.'

Zonder het voetbal werd Hans onzeker: 'Ik voel me nooit oud, maar opeens ging ik de jaren zitten aftellen. Dacht ik: wat nou als dit twee jaar duurt – en er wordt al die tijd niet meer gevoetbald? Wat dan? Dan zit er straks niemand meer op mij te wachten, hoor. Dan is het gewoon voorbij.'

Laatst werd hij in het Philips stadion nog opgewekt geroepen door Ihattaren: 'Hans! Wanneer kom je me weer eens interviewen!?' 'Ja, dat vind ik mooi', vertelt Hans. 'Niet omdat ik nou zo dik wil zijn met voetballers, helemaal niet zelfs, maar wel dat ze me bij mijn voornaam noemen. Jochies van 18, 19 jaar hè? Blijkbaar spreek ik dan toch nog hun taal.'

Toch heeft het volgens Hans ook te maken met het krijgen van erkenning: 'Ieder mens heeft bevestiging nodig, maar ik heb daar van jongs af aan altijd wel wat meer behoefte aan gehad. Komt ook door de relatie met mijn vader, denk ik. Ik had groot respect voor hem, keek enorm tegen hem op. Maar hij was niet zo scheutig met complimentjes. De meeste dingen die ik deed, vond hij maar niets.'

Na de dood van zijn ouders voelde Hans dat er langzamerhand een last van zijn schouders viel: 'Veel van wat ik deed, deed ik onbewust met een soort handrem erop’’, zegt hij nu. Niet in de zin dat ik me inhield, wel dat ik me altijd bewust was van het oordeel van mijn vader. Vaak wilde ik me heel geforceerd bewijzen, probeerde ik te laten zien dat ik wel degelijk kennis van zaken had. Zat ik bij Veronica Inside aan tafel, had ik me tot in de puntjes voorbereid om een voetbalinhoudelijke bijdrage te leveren. Allemaal aantekeningen erbij, net als mijn vader vroeger. Maar dan werd ik al snel weer belachelijk gemaakt natuurlijk. Lieten ze me niet uitpraten. Moesten ze opeens naar de reclame.'

De verontwaardiging die Hans dan uit, is niet gespeeld, geeft hij aan: 'Nee, dat was geen act. Als ik boos of geërgerd ben in een uitzending, dan is dat nooit gespeeld. Maar de laatste jaren ben ik wel veel relaxter. 98 procent van het werk dat ik doe, is voor FOX Sports. Als ik naar Johan Derksen, Gijp en Wilfred Genee ga, zie ik dat tegenwoordig als een leuk uitje. De druk, dat overdreven geforceerde gedoe is helemaal weg. Sofie zegt het ook: je bent nu veel leuker.'

Ondanks dat Hans zich tijdens de coronacrisis zorgen maakte, was dat niet om de dood: 'Ik vind die coronacrisis heel zorgelijk, om heel veel redenen, maar niet zozeer voor mezelf. Het enige waar ik tegenop zie als ik dood ga, is dat Sofie zoveel jonger is. Ze is 36 jaar en prachtig, een lot uit de loterij. Ik gun haar alles, echt, maar geen nieuwe vent. Heel egoïstisch misschien, maar ik moet er niet aan denken dat ze na mij nog een andere man krijgt – en dat ik dat dan vanuit de hemel moet aanzien.'

Hans geniet van zijn werk bij FOX Sports en doorbreekt hij barrières. Recent vroeg hij bij de perspresentatie van Mario Götze nog naar zijn knappe vrouw: 'Op zo’n moment verveel ik me gewoon. Dus dan denk ik: even wat leven in de brouwerij. En dan vraag ik naar zijn mooie vrouw, ja. De helft van de mensen vindt dat dan echt niet kunnen, misschien, maar het zal wel. Kees uit Mierlo vindt het prachtig.'

Of hij het als zijn taak ziet om het volk te vertegenwoordigen? 'Ik heb helemaal geen taak. Ik doe gewoon maar wat joh, althans: zo voel ik dat. Ik voel me geen journalist, analyticus of presentator, dat zou ik veel te pretentieus vinden. Als ik bij Veronica Inside in de maling ben genomen, en ik rijd daarna langs de benzinepomp, dan staan er drie vrachtwagenchauffeurs een balletje gehakt te eten met hun duimen in de lucht. 'Klasse Hans, wat je over Berghuis zei'. Hun mening vind ik dan net zo belangrijk.'

Lees het hele interview hier.